Fysiotherapie bij Claudicatio Intermittens

Bij claudicatio intermittens, ook wel bekend als etalagebenen, is sprake van een vernauwing in de slagaders die naar de beenspieren gaan. In rust kunnen de spieren nog van voldoende bloed en dus zuurstof worden voorzien, maar bij inspanning is er een tekort. De spieren vragen dan om meer zuurstof dan de slagader door de vernauwing kan laten. Dit leidt tot krampachtige pijn of een doof gevoel bij inspanning. Deze pijn treedt vaak op in de kuiten, maar kan ook in de bovenbenen of bilspieren optreden. Na rust verdwijnt de pijn. Patiënten proberen de pijn voor anderen te maskeren door bijvoorbeeld stil te staan voor een etalage. Zo krijgen de benen rust en trekt de pijn weg. Daarom wordt de aandoening ook wel etalagebenen genoemd.

De vernauwing in de slagaders wordt veroorzaakt door slagaderverkalking die zich niet beperkt tot de slagaders in de benen. Slagaderverkalking is een langzaam proces van ophoping van bloedplaatjes, bloedcellen en cholesterol in de vaatwand. Hierdoor wordt de vaatwand nauwer en stugger. Door het geleidelijke verloop van slagaderverkalking krijgen de meeste mensen er pas op latere leeftijd last van.

Naar schatting heeft 3% procent van 55-plussers last van deze aandoening en 14% van 70-plussers. Factoren die de kans op perifeer arterieel vaatlijden vergroten en de aandoening sneller doen verergeren zijn roken, hoge bloeddruk, verhoogd cholesterol, te weinig beweging, ongezonde voeding, diabetes en overgewicht. Roken is verreweg de grootste risicofactor. Meer dan 25% van het totale risico kan toegeschreven worden aan roken.

Hoe ziet de fysiotherapeutische behandeling bij Claudicatio Intermittens eruit?
De behandeling van claudicatio intermittens (ook bekend als etalagebenen) door een fysiotherapeut kan verschillende componenten bevatten. Claudicatio intermittens treedt op wanneer er een vernauwing in de slagaders van de benen is, wat resulteert in pijn of krampen tijdens het lopen. Een fysiotherapeut kan helpen de symptomen te verminderen en de loopafstand te verbeteren door middel van de volgende benaderingen:

1. Looptherapie: Fysiotherapeuten kunnen looptraining aanbieden, waarbij patiënten leren hoe ze pijnvrij kunnen lopen. Dit omvat vaak intervaltraining, waarbij patiënten lopen totdat ze pijn ervaren, stoppen om te rusten totdat de pijn afneemt, en dan doorgaan met lopen.
2. Spierversterkende oefeningen: Het versterken van de beenspieren kan helpen de belasting op de bloedvaten te verminderen en de loopafstand te vergroten.
3. Oefeningen voor verbetering van de bloedcirculatie: Fysiotherapeuten kunnen oefeningen aanbevelen die de doorbloeding in de benen bevorderen, zoals enkel- en voetbewegingen.
4. Advies over leefstijl: Fysiotherapeuten kunnen patiënten adviseren over een gezonde levensstijl, inclusief stoppen met roken, gezonde voeding en het beheer van risicofactoren zoals diabetes en hoge bloeddruk.
5. Houding en ganganalyse: Een fysiotherapeut kan de houding en loopgang van de patiënt evalueren en aanpassingen voorstellen om de belasting op de benen te verminderen.
6. Begeleiding en educatie: Het verstrekken van informatie over de aandoening, het begrijpen van de symptomen en het leren omgaan met pijn tijdens het lopen zijn belangrijke aspecten van de behandeling.

Het behandelplan kan worden afgestemd op de individuele behoeften van de patiënt en kan in sommige gevallen samenwerking met een vaatchirurg omvatten, afhankelijk van de ernst van de aandoening. Het doel van fysiotherapie bij claudicatio intermittens is om de loopafstand te vergroten, pijn te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren. Het is essentieel om met een medisch professional, zoals een fysiotherapeut, te overleggen om een gepersonaliseerd behandelplan op te stellen.